Thea was hoogzwanger van de tweede.
Ze voelde zich niet zo prettig en ging even in bad, maar vroeg kort daarna haar man haar naar het ziekenhuis te rijden.

Ze had een raar gevoel. Waren dit weeën?
Ze wist het niet en zat zichzelf in de weg.

Haar man wuifde het weg. Het zou vast allemaal wel meevallen.

Als ze maar op tijd in het ziekenhuis zouden zijn

Na lang doordrammen stemde hij eindelijk toe om naar het ziekenhuis te gaan.
Hij reed via allerlei boerenlandweggetjes, de zogenaamde shortcut, richting ziekenhuis in de stad.

Plots meldde ze hem dat de bevalling ging beginnen! Beval hem 112 te bellen.
En terwijl manlief door de polder raasde in de hoop het ziekenhuis op tijd te halen, belde hij tegelijkertijd de noodlijn 112. Hij kreeg als advies de stand van zaken te controleren en speelde zodoende even voor gynaecoloog. Hij schrok zich helemaal rot want op dat moment voelde hij het hoofdje van de baby al.

​“Ik smeekte mijn man om mee te gaan naar het ziekenhuis. Ik voelde dat het niet lang meer zou duren. Dat de baby zo snel en op deze manier zou komen, had niemand verwacht.”

De bevalling verliep vanaf dat moment razendsnel. In een vloek en een zucht was de baby er. Terwijl manlief nog steeds door een dik pak sneeuw doorreed met als hoofddoel het ziekenhuis te bereiken, verzocht de medewerker van 112 hem vriendelijk de auto per direct! stop te zetten. In the middle of nowhere trapte hij op zijn rem. Met slippende banden kwam de auto tot stilstand. De stress zat er goed in. Er was nog meer werk aan de winkel in zijn tijdelijke rol als ‘gynaecoloog’.

Voordat ze het wisten was de baby er al

Met moeder en baby leek het goed te gaan. De navelstreng bonden ze af met een ceintuur van een badjas. De net geboren baby lag tegen mama aan in een te koude auto, wachtend op een ambulance die hun auto pas na lange tijd zoeken kon vinden.

Oma, die alles had mogen aanschouwen vanaf de achterbank van de auto,voelde zich tijdens dit tafereel niet helemaal lekker. Aangekomen in het ziekenhuis, is ze met hartproblemen opgenomen en moest een aantal dagen blijven.

Eind goed, al goed

Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen:

De baby is inmiddels een gezonde stoere knappe jongen. De moeder is hersteld en de vader is ook inmiddels al een hele tijd bekomen van deze gebeurtenis. Ook oma is hersteld en geniet van haar heerlijke, op een bijzondere manier geboren kleinzoon. De auto, je wil niet weten hoe die eruitzag!

Eind goed, al goed. Zo zie je maar dat je niet niet alles kunt plannen in het leven!

Lieve Thea, je blijft een bijzondere vriendin en altijd vol gekke anekdotes. Al die bijzondere dingen die jij meemaakt, zijn niet altijd even prettig voor jou. Naderhand kunnen we er wel altijd enorm om lachen, jijzelf het hardst. Aangezien ik toen nog niet wist of ik kinderen wilde en niet zoveel op had met bevallen, heb ik regelmatig aan jouw verhaal teruggedacht en het tot in detail onthouden :-(.

PS Weet jij of jouw babydilemma met angst(en) te maken heeft? Zo ja, met welke angsten? Zijn ze gegrond of ongegrond? Dit kun je verder onderzoeken in mijn programma ‘Ontdek of kinderen in jouw droomleven passen‘.

Hoi! Ik ben Ida en ik pleit voor gelukkige vrouwelijke professionals in werk en privé. Daarom help ik behalve de vrouw achter de twijfelaar ook bedrijven  met ‘nieuw leven’ in business. Van de worstelende young professional, zwangere professional, tot en met de nieuwbakken moeder & professional. Waarom? Omdat ik zelf heb lopen worstelen in al deze rollen. En dat hoeft niet. Dit leidt tot onnodig uitstel van een mogelijke kinderwens en dit is niet zonder risico’s. Meer lezen over mij?